2024 ADIEU MENEER HAFFMANN
Het is 1940. Parijs is veroverd en bezet door nazi-Duitsland. De Joodse juwelier Joseph Haffmann heeft zijn vrouw en kinderen al overgebracht naar Genève. Zelf hoopt hij zijn juwelenwinkel open te houden, maar de vervolging van Joden verergert van dag tot dag. Hij ziet zich genoodzaakt zijn winkel over te laten aan Pierre, de jonge Fransman die bij hem werkt. Pierre en zijn vrouw Isabelle trekken bij hem in, maar hij moet al snel onderduiken in zijn eigen kelder. Het jonge koppel neemt de zorg voor meneer Haffmann op in ruil voor een bijzonder verzoek: de vervulling van hun wanhopige kinderwens. Er ontstaat een gespannen driehoeksrelatie die tal van ethische vragen oproept: Hoever mag je gaan om te overleven? Vanaf wanneer collaboreer je? Welke prijs betaal je voor een kind? Zeker als Pierre Otto Abetz, de Duitse bevelhebber, en diens vrouw Suzanne thuis uitnodigt, gaan de poppen aan het dansen.
Jean-Philippe Daguerre (°1968) start zijn carrière als acteur, maar volgt al snel ook een regie-opleiding en sticht zijn eigen theatergezelschap ‘Le Grenier de Babouchka’ waarmee hij vooral Franse klassiekers ten tonele brengt. Met veel succes. Maar Jean-Philippe Daguerre schrijft ook zelf voor de scène. Zijn stuk Adieu Monsieur Haffmann wordt in 2018 gelauwerd met vier Molièretrofees, een prestigieuze theaterprijs in Frankrijk. Ook de verfilming ervan, met Daniel Auteuil, valt in de prijzen.
Leen Alaerts acteert en regisseert al ruim dertig jaar, voornamelijk bij Toneel 4 Leuven. Als historica verdiept ze zich graag in theaterstukken over maatschappelijke thema’s in heden en verleden.
Na Candide, De Tocht, Tartuffe, en Gilgamesj, is nu Adieu meneer Haffmann van Jean-Philippe Daguerre aan de beurt. De regiestijl van Leen is gebaseerd op de principes van Jacques Lecoq, die van theater een beweeglijke, bijna choreografische interactie, meer dan een mentaal proces maken.
Voor Adieu meneer Haffmann koos Leen voor een afwisselende, levendige regie en speelstijl, die streeft naar authenticiteit en inleving. De steeds langer wordende scènes worden afgewisseld met dans, schimmen, muziek en filmfragmenten.
De toeschouwer kan zich buigen over vragen als: “Welke betekenis geef je aan de terugkerende, soms meerlagige attributen en quotes? Wie is het hoofdpersonage van dit stuk?” En vooral: “Wie is het grootste slachtoffer?”
| Personage | Beschrijving | Acteur |
|---|---|---|
| Joseph Haffmann | Joodse juwelier in Parijs | Gert Bonkowski |
| Pierre Vigneau | Fransman, werknemer van Joseph | Quinten Vanrespaille |
| Isabelle Vigneau | Echtgenote van Pierre | Jane Pittoors |
| Otto Abetz | Duitse bevelhebber | Patrice Bonnafoux |
| Suzanne Abetz | Echtgenote van Otto | An Evrard |
